1. Zasada Fair Play.
Poza literą przepisów, od nordic walkera oczekuje się „czystej gry”. Przede wszystkim – niewykorzystywania losowych przewag i nieuwagi sędziów.
2. Zasada uczciwości.
Działacze, sponsorzy, trenerzy i opiekunowie drużyn nie mogą nigdy i pod żadnym pozorem żądać od nordic walkera zachowań niezgodnych z etyką sportową. Sportowcy powinni solidarnie odmawiać poleceń lub życzeń, które godzą w ich honor i czystość reguł gry.
3. Zasada kultury i szacunku.
Nordic Walking wymaga od jej uczestników i miłośników przestrzegania najprostszych norm uprzejmości, powściągliwości i elegancji w słowach, gestach i czynach oraz poszanowania dobrego imienia innych drużyn. Wzbudzając ogromne zbiorowe emocje - wymaga się od nordic walkerów powściągnięcia słownej agresji i nieeleganckich form zachowań.
4. Zasada koleżeństwa.
Uczestnicy zawodów winni być koleżeńscy na trasie, w trakcie rywalizacji oraz poza trasą. Konflikty muszą pozostać poza zawodami nordic walking.
5. Zasada wzajemności.
Każdy nordic walker podczas zawodów zobowiązuje się przestrzegać przepisów i norm społecznych, oczekując zarazem, że przeciwnicy także zajmą podobną postawę.
6. Zasada honoru uczestnika.
Trzeba umieć wygrywać w sportowej walce na trasie, trzeba też umieć honorowo przegrywać, bez poczucia krzywdy, niesprawiedliwości losu i żądzy pozasportowej pomsty.